Op 24 november 2018 moesten we aantreden tegen Leonidas. Een voor ons onbekende tegenstander, maar vermoedelijk wel een team dat het Charlois moeilijk zou kunnen maken. In de afdeling staan zij op plaats 6 met een goed doelgemiddelde en weinig goals tegen. Om een lang verhaal kort te maken, het bleek absoluut een lastige tegenstander. De uitslag doet anders vermoeden, maar het was een vermakelijke wedstrijd voor een neutraal publiek en van beide teams aanvallend voetbal. Ondanks de zege werd na de wedstrijd gezegd dat meerdere verenigingen hier nog volle bak zullen moeten gaan.

Het voordeel van Charlois op dit moment is dat zij regelmatig scoren en ook in mindere fases van de wedstrijd het kunnen opbrengen om het de tegenstander moeilijk te maken. Het lastig te bereiken complex van Leonidas zorgde ervoor dat de 1e 10 minuten bij gebrek aan herhaling niet kunnen worden weergegeven. Maar niet getreurd want Dinaldrik Thielman wist na goed doorzetten een kans te geven aan Yassine el Garmouhi die hij koel benutte met een stand van 0-1. Het spel bleef over en weer gaan, maar de eerlijkheid gebied te zeggen, dat de eindpass bij Charlois wat beter verzorgd was dan bij Leonidas. Dat wil niet zeggen dat het eenzijdig was, want in minuut 25 moest Lorenzo van Trijp handelend optreden na een ongeoorloofde blokkade. Hij stopte de vrije schop met een zekere flair. Gevaar bleef dreigen, want een teruggekopte bal kon nauwelijks van de lijn worden gehaald. Ook Charlois bleef aanvallend gevaarlijk, maar Joey Heinsbroek nam de aanval iets te gemakkelijk op en werd de aanval in schoonheid gestrand, dus de stand bleef spannend. Joey was ook betrokken bij een aanval uit het boekje ( de editie weet ik niet meer), maar ook was het vizier gericht naast de paal. De verder prima spelende keeper van Leonidas ging in de 41e minuut in de fout, maar ook nu blijft het spannend. Het leek dat Yassine voor de rust nog een hattrick wilde scoren, maar hij trof het doel slecht een keer , zodat de rust inging met 0-2.

Na de rust ging Charlois voortvarend te werk en bleef aanvallen. De indruk ontstond dat het tempo voor enige spelers te hoog lag, waardoor Ibo Ozbilek vrij kwam en gemakkelijk kon scoren. Op zich natuurlijk ook een verdienste, waarmee de stand 0-3 werd. Een eindscore? Dan moeten beide teams het eens zijn en dat was niet het geval. Helaas dacht Leonidas aan een andere score. Een naar mijn mening aanvallen van de keeper in het doelgebied werd niet bestraft met een vrije schop, maar een verwijzing naar de middenstip. Nadat Ibo vlot daarna 1-4 scoorde, was vermoedelijk teveel van het goede. Charlois had vele mogelijkheden om uit te lopen, maar beide teams scoorden nog een maal met een eindstand van 2-5. Dat er in de krant melding werd gemaakt dat Charlois van oudgedienden bij het behalen van de periodetitel is wat denigrerend. De achterhoede met 2 ervaren spelers en 3 jonge verdedigers wordt daarmee tekort gedaan. Velen vergeten ook dat we reeds meer dan 30 goals hebben gescoord.

MAAR EEN VERDIENDE ZEGE. Objectiviteit blijft moeilijk, maar we doen ons best